Przyczyny tkwiące w rodzinie:
- brak ciepła, zaangażowania, zainteresowania sprawami swego dziecka,
- pobłażliwość i przyzwolenie na stosowanie agresji wobec innych,
- brak jasnego przekazu, co jest dobre, a co złe,
- brak jasno wyznaczonych granic - jak dziecku wolno się zachowywać, a jak nie,
- stosowanie agresji i przemocy przez rodziców w kontaktach między dorosłymi i w stosunku do samego dziecka
- wychowanie w duchu „dziecko nie ma głosu",
- rozwiązywanie konfliktów i napięć domowych metodami „siłowymi",
- kryzysy domowe,
- podwójne wzorce zachowań (co innego się mówi, co innego robi),
- temperament dziecka.
Przyczyny istniejące w szkole:
*Czynniki związane z samą instytucją i organizacją szkoły, typu:
   - hałas, mała przestrzeń i ograniczona ruchliwość,
   - czas spędzony głównie w sposób ukierunkowany,
   - zbyt wiele sytuacji bez możliwości wyboru, wycofania się z pracy grupy,
   - anonimowość uczniów i nauczycieli.

*Czynniki związane z relacjami nauczyciele - uczniowie, typu:
   - chłód emocjonalny nauczycieli w stosunku do uczniów,
   - niewłaściwe sposoby komunikowania się nauczycieli z uczniami,
   - agresja i przemoc dorosłych na terenie szkoły,
   - rozwiązywanie konfliktów dorośli - dzieci metodami „siłowymi"
   - relacje oparte tylko na wymaganiach bez nagradzania i wzmacniania pozytywnych.

*Czynniki związane z procesem nauczania, typu:
   - zbyt dużo wymagań bez uwzględnienia potencjału i możliwości dzieci,
   - brak doceniania i podkreślania wysiłków i postępów dzieci, skupianie na negatywach,
   - niesprawiedliwość w traktowaniu i ocenianiu uczniów,
   - mało uwagi poświęconej rozładowaniu napięć podczas lekcji,
   - nuda i schematyczność podczas lekcji.

Poza tym:
   - brak spójnych reakcji nauczycieli na agresywne zachowanie i akty przemocy w szkole,
   - brak jasnych reguł życia szkolnego,
   - brak konsekwencji i zgodności nauczycieli w egzekwowaniu przyjętych norm,
   - brak poczucia współodpowiedzialności u uczniów za życie szkoły.

Wpływ grupy rówieśniczej:
*Dzieci mogą przyłączyć się do prześladowania kolegów, ponieważ:
   - naśladują osobę z grupy, ocenianą przez nich pozytywnie (odważna, silna),
   - widzą, że używający przemocy uczeń odnosi korzyści, nie traci swej popularności,
   - naśladowany uczeń stosujący przemoc nie spotyka się z negatywnymi konsekwencjami za strony dorosłych,
   - w grupie rozmywa się odpowiedzialność (jeżeli jest się jednym z wielu odpowiedzialność słabnie i zmniejsza się poczucie winy),
   - długotrwałe dokuczanie ofierze powoduje, że uczniowie zmieniają do niej swój stosunek, prześladowanie ofiary czyni ją w oczach dzieci mniej wartościową, zasługującą na taki los, poczucie winy maleje, wyrzuty sumienia słabną

Wpływ mediów:
*Oglądanie aktów przemocy wpływa na uczenie się przez dzieci agresywnych zachowań.
*Dzieci wyraźniej uczą się zachowań agresywnych, gdy pokazywana forma przemocy:
   - przynosi sprawcy satysfakcję, nagrodę lub nie jest ukarana,
   - jest demonstrowana przez atrakcyjną osobę, z którą dziecko może się łatwo utożsamić,
   - jest dokonywana jednocześnie przez wiele osób,
   - jest usprawiedliwiona wyższymi racjami społecznymi,
   - jest przedstawiona jako aprobowana społecznie,
   - jest pokazana realistycznie i atrakcyjnie (można ją naśladować).

Media obniżają poziom empatii, współczucia u dzieci dla ofiar oraz podwyższają próg tolerancji wobec przemocy, szczególnie gdy:
   - nie pokazują cierpienia, krzywdy ofiary przemocy,
   - nie ukazują negatywnych skutków przemocy.